Na początek lista roślin jako barwników naturalnych dostępnych w średniowieczu:
Barwniki farbujące na kolor żółty
Brzoza - Liście.
Cebula - Suche złote łuski.
Jałowiec kolczasty - Młode pędy.
Jabłoń -Wewnętrzna kora.
Dąb - Kora.
Gruszka - Liście.
Jeżyny - Młode pędy, liście i korzenie.
Jesion - Świeża wewnętrzna kora.
Jodła - Opadłe, zamknięte i soczyste szyszki.
Modrzew - Opadnięte brązowe szpilki i kora.
Olcha - Liście i kora.
Osika topola - Świeże i suszone liście.
Paproć -Korzeń.
Wierzba - Liście.
Wrotycz - Świeże liście i zasuszone kwitnące główki.
Wrzos - Młode pędy.
Rumianek - Ziele.
Barwniki farbujące na kolor zielony
Skrzyp - Ziele.
Wilcza jagoda - Jagody.
Dziki bez czarny - liście.
Orzech Włoski - Zielone łupiny
Barwniki farbujące na kolor czerwony
Marzanna - Korzeń.
Pokrzywa - Czerwone łodyżki jesienią.
Barwniki farbujące na kolor niebieski
Borówka — czarna jagoda - Jagody.
Czarny bez - Jagody.
Marzanna - Liście, przez fermentację.
Barwniki farbujące na kolor brązowy
Borówka — czarna jagoda - Jagody.
Brzoza - Kora.
Chmiel - Łodygi.
Dąb - Kora.
Jałowiec - Jagody.
Jarzębina - Kora.
Jodła - Opadłe szyszki — zamknięte i soczyste.
Modrzew - Opadnięto szpilki.
Olcha - Kora.
Orzech włoski - Zielone łupiny, świeże korzenie.
Wierzba - Kora.
Odcień jak i intensywność koloru zależy oczywiście od wielu czynników. Możemy farbować materiał w kociołku żelaznym, bądź miedzianym i uzyskamy różniące się kolory nawet podczas używania tego samego barwnika. Aby barwnik lepiej się wchłonął możemy używać także środków wspomagających takich jak sól, ałun ,kreda, ocet, widłak, szczaw lub mocz.
Korzystając z wiosny i zieleni panującej wokół zerwałam świeże listki brzozy. Efekt farbowania wyszedł taki :
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz